Lieve Jasper,
Maandag 25 maart 2013 was de dag dat we met jou naar dokter Wouda gingen om te laten kijken naar de knobbel in jouw nek. Hoewel er niet echt alarmerende signalen waren, was het voorgevoel toch wel dat er echt iets aan de hand was..
 

Lieve Jasper,
De overlevingsmodus / winterslaap / struisvogelpolitiek is bijna voorbij! We hebben niet superveel van onszelf laten horen, vooral omdat de gesprekken met NL telkens confronterend zijn in de zin dat het gemis dan groter is. De struisvogelpolitiek werkt blijkbaar ook voor ons: zolang we er niet te veel aan denken / herinnerd worden, hebben we ook minder last van heimwee.
Morris en ik hebben daar natuurlijk niet te veel van lijden gehad, sterker nog: we krijgen alle aandacht van de wereld van papa en mama, want we zijn nog nooit zooooo lang “op vakantie” geweest. Zal wel even afkicken zijn als we in NL zijn.

Lieve Jasper,
Het is al 3 maart, wat inhoudt dat het einde in zicht begint te komen.
Morgen ga ik naar het ziekenhuis voor het zware deel van kuur #4 en die kuur duurt weer tot zondag (eigenlijk van woensdagochtend vroeg t/m zaterdagavond laat).. Daarna mag ik thuis 3 weken bijkomen, wat ook wel nodig is bij deze kuur, alvorens we aan kuur #5 beginnen -> wat tevens de allerlaatste is!!